OVERBEHARING

We spreken van overbeharing als er teveel en te dikke haren groeien op plekken waar normaal geen of slechts dunne haren groeien. Er zijn twee vormen van overbeharing: hypertrichose en hirsutisme. Ze komen meestal afzonderlijk voor, maar kunnen ook in combinatie optreden.

Hypertrichose is overmatige haargroei op plaatsen waar van nature al enige haargroei is. Er kunnen fijne haartjes verschijnen in het gezicht, bij de slapen en bij de wenkbrauwen. Haren op de armen kunnen langer worden en in aantal toenemen. Onderbenen en romp zijn dan meestal ook zwaarder behaard. Hypertrichose komt zowel bij mannen als bij vrouwen voor en ontstaat in de puberteit.

Bij hirsutisme krijgen vrouwen haar op plaatsen waar meestal alleen mannen haren ontwikkelen. In plaats van donshaar verschijnt er veel en donker haar op plekken als de bovenlip, wangen, kin en hals, rond de tepels, op de borst, de rug, de buik en in de liesstreek. Ook op armen en benen is de haargroei meer dan ‘normaal’. Bij hirsutisme gaat het meestal om een overgevoeligheid van de haarzakjes voor een normale hoeveelheid mannelijke hormonen (androgenen). Sommige vrouwen met hirsutisme hebben een verhoogde hoeveelheid androgenen in het bloed.

Diagnose


Als u last heeft van ongewenste haargroei, kunt u eerst de huisarts om advies vragen. Deze kan beoordelen of verdere onderzoeken en maatregelen nodig zijn, voordat u zich laat behandelen door een huidtherapeut.

Hoe ontstaat overbeharing?

De haargroei van de mens is genetisch bepaald en afhankelijk van leeftijd, ras en hormonale factoren. Nadat een haar is aangemaakt in het haarzakje (haarfollikel) duurt het maanden of jaren voordat deze uitvalt. Na een rustperiode – variërend van zes weken tot anderhalf jaar – groeit er uit het haarzakje weer een nieuwe haar. Slechts een deel van onze haren is dus zichtbaar. Als het na het epileren of harsen lijkt of de haar al na een week weer terugkomt, gaat het in werkelijkheid om een andere haar die er precies naast groeit.

Onze genen en onze hormonen bepalen waar er op het lichaam haar verschijnt, ze bepalen de hoeveelheid en de dikte van de haren en uiteindelijk dus of we licht of (te) zwaar behaard zijn.

Wat kan de huidtherapeut voor u doen?

Elektrische epilatie
De huidtherapeut laat een minuscuul naaldje in het haarzakje glijden en geeft vervolgens enkele seconden stroom. Door de stroom ontstaat er warmte in het haarzakje, waardoor de haar beschadigd en vernietigd wordt.

Licht-of lasertherapie
Fotothermolyse is een epilatiemethode met licht- of lasertherapie. De huid wordt zeer kort blootgesteld aan een lichtbundel met een specifieke golflengte. Omdat de huidtherapeut de behandeling niet haartje voor haartje aanpakt maar bij iedere lichtflits een aantal haren tegelijk raakt, kunnen in korte tijd grote oppervlakten behandeld worden.

Zelfs bij ‘definitief’ ontharen moet u er rekening mee houden, dat er na verloop van tijd weer nieuwe haren kunnen groeien. In ieder geval hebben de behandelingen vaak een positief effect op het zelfvertrouwen van mensen die worstelen met overbeharing.

Wat kunt u zelf doen?

Bij het (laten) epileren met een pincet, wordt de haar met wortel en schacht verwijderd zodat er geen stoppels ontstaan. Deze methode is alleen geschikt voor enkele haren. De haren komen na verloop van tijd weer terug. Ook bij het (laten) harsen worden de haarwortel en haarschacht verwijderd. De haren komen na twee tot zes weken geleidelijk terug. Harsen is vooral geschikt voor grotere oppervlakten. De methode geldt als pijnlijk.

Als u kiest voor ‘permanente’ ontharing door een huidtherapeut, is het belangrijk dat u zelf niet meer epileert (met pincet of de touwtjesmethode) of harst. U mag de haren wel afknippen of scheren. Eventueel kunt u ook kiezen voor een ontharingscrème die geen huidirritaties veroorzaakt.

Verwijzingen en vergoedingen

In de polis van uw zorgverzekering kunt u lezen, of u recht hebt op een (gedeeltelijke) vergoeding van de behandeling(en). Meer informatie vindt u op onze pagina tarieven.